چندی است که  دهم تیر ماه هر سال به عنوان سالگرد تولد بابک خرمدین چهره شناخته شده تاریخی ایران زمین مراسمی در قلعه "بذ" یا قلعه بابک در کلیبر به انجام می رسد.

در حالی که چند سالی است که  ایرانیان عاشق هویت و ملیت ایرانی و شیفتگان  بزرگان تاریخی ایران زمین در مراسم بزرگداشت تولد بابک در محل دژ بذ در كليبر گرد هم مي آيند ، گروهي ايران ستيز نیز  به منظور سوء استفاده از نام و اعتبار بابك ، به جعل هويت او می پردازند و  و جشني برپا مي كنند كه در اصل يك كارناوال سياسي  عليه هويت ايراني،زبان فارسی و تماميت ارضي ايران است.
 
 زندگانی و مبارزات استقلال طلبانه ایرانی بابک خرمدین به دلایل گوناگون آن چنان که شایسته است در کشورمان بدان پرداخته نشده است ولی آن چه جای شگفتی است این که در سایه بی تفاوتی و بی توجهی توجیه ناپذیر نهاد های رسمی داخل کشور  همچون صدا وسیما، مطبوعات و خبرگزاری های رسمی  به مفاخر ملی فرهنگی ایران زمین همچون مولوی و نظامی و مفاخر تاریخی همچون بابک خرمدین،مازیار و یعقوب لیٍث ، تاراج این مفاخر ملی و فرهنگی متعلق به همه ملت ایران  توسط کشور های نو ظهور در عرصه بین الملل با روند پرشتابی در جریان است.


 تبار ایرانی بابك  بر اساس مستندات تاریخی

 بابک در روستای بلال‌آباد در حومه اردبیل به دنیا آمد. بنابر گفتهٔ واقد بن عمروالتّمیمی (اولین کسی که زندگی بابک را به تحریر آورده است)، پدر بابک مِرداس(در کتب مختلف نام های دیگری نیز ذکر شده) از اهالی تیسفون ، پایتخت ساسانیان ، بود که به آذربایجان مهاجرت کرده بود. مادر او ماه‏رو نام داشت که اهل آذربایجان بود. نام کتاب واقدبن عمروالتّمیمی اخبار بابک نام دارد که اکنون در دست نیست.

-پس از به توپ بستن مجلس توسط محمد علی شاه برای سرکوب مشروطه (نظام پارلمانی)، مردم در شهرهای آذربایجان بر علیه اینکار قیام کردند. شهر تبریز، ارومیه و.... توسط ارتش محمدعلی شاه و مزدوران نظامی ارتش استعمار انگلیس محاصره شد. 6 ماه تمام شهرها در محاصره بودند و جلوی رسیدن آذوقه به شهرها را گرفته بودند. قحطی و کمبود غذا بی داد می کرد اما ایرانپرستان ترک زبان در مقابل ظلم تسلیم نشدند.
پیغام مردم شهرهای محاصره شده به محاصره کنندگان این بود: " غذایمان تمام شود، یونجه می خوریم، یونجه هم تمام شود برگ درخت می خوریم ولی تسلیم نمی شویم!!"
همه جا پیچید که ترکها خر شده اند!!!

- زمان قاجار که زنها حق رفتن به مدرسه را نداشتند، اولین مردمانی که به دخترهاشون اجازه درسخواندن دادند، رشتی ها بودند. وقتی این خبر به شهرهای دیگر رسید، مردمانش می گفتند که رشتی ها چقدر بی غیرت هستند که دخترانشان را به مدرسه می فرستند!!!!
در حالی که در زمان حمله تازیان به ایران، همه جای ایران بزرگ (ایران امروز، پاکستان، افغانستان، تاجیکستان، ازبکستان و...) زیر سلطه خلفای تازی رفت به جز گیلان!! تازیان چون (گ چ پ ژ) در عربی نداشتند، "آذر آبادگان" را کردند آذربایجان، "پارس" را کردند فارس، "سپاهان" را کردند اصفهان و....
اما غیرت گیلکی ها به تازیان اجازه نداد که گیلان را "جیلان" کنند!!!
و ما ملت بی اطلاع ایران، تاریخ را ندانسته، هموطنان شجاع و وطنپرست ترک زبان خود را "ترک خر" و هموطنان باغیرت و روشن اندیش گیلکی خود را "رشتی بی غیرت" صدا کردیم و براشون جوک ساختیم!!!
به کشورهای دیگر سفر کنید، با ملتهای با فرهنگهای مختلف نشست و برخواست کنید، ملتی را پیدا نخواهید کرد که هموطنان خود را به تمسخر بگیرند!!!